ماجرای حقی که ادا نشد

با گذشت چهل دوره از برگزاری جشنواره فیلم فجر، شاهد رشد چشمگیر عرصه تولید سینمایی جمهوری اسلامی ایران هستیم که می‌توان آن را در رده 15 کشور اول عرصه سینما دانست. این مهم حاکی از آن است که سینمای ایران در عرصه تولید و مباحث سخت‌‌افزاری از قدرت بسیاری برخوردار می‌باشد. مسئله‌ای که به چشم می‌خورد عدم تناسب ظرفیت‌های موجود سینمایی با تولیدات آن است؛ یعنی با وجود پیشرفت‌ها هنوز آن‌چنان که باید سینما حق انقلاب اسلامی را ادا نکرده و با وجود داشته‌های گسترده و عظیم دراماتیک، جغرافیایی، تاریخی و... شاهد تولیدات محدودی در این عرصه هستیم. سینما در این 4 دهه نتوانسته آنچنان که باید و شاید در راستای امیدآفرینی به هم‌میهنان ایران اسلامی عمل کند و حتی بعضا در جهت عکس آن توفیقات بیشتری داشته است! جریان فکری و گفتمان غالب امروزی در سینما متاسفانه گفتمان روشنفکری بوده که در آرزوی اتوپیای غربی است و مدام در سوژه‌های سینمایی به تصویرسازی این امر می‌پردازد. علی رغم جلوه‌های فوق‌العاده و بی‌نظیر ایران اسلامی شاهد آثار انگشت‌شماری در عرصه تصویرگری صحیح کشور در عرصه بین‌الملل هستیم. این موارد گویای ضرورت اصلاح گفتمان غالب در سینما بوده و بایستی اهالی جبهه انقلاب با عزمی جدی، گفتمان غالب سینمای ایران را متحول سازند.