یادداشت/دولت یازدهم و کاهش وابستگی به نفت
به گزارش خبرنگار “رصد۵۷″-محمدباقر شریفی پاسندی؛ در روزگاران وسده های پیش کشورهای اسلامی دارای مراتب بالای علم،عزت، پیشرفت ، اقتدار وشکوفایی در جهان و به تبع آن دانشمندان و مشاهیر فراوان در زمینه های مختلف بودند. اما اکنون چند سده ای است که دیگر از آن علم،عزت، پیشرفت، اقتدار و عدالت خبری نیست.
جهان غرب از دانشمندان و مشاهیر جهان اسلام و همچنین آثار، نظرات و دیدگاه های آنان در کشورهای خود بکار برده و استفاده کامل بردند اما متاسفانه ما مسلمانان از نظرات و آثار بزرگان خود حتی کتاب های مقدس والهی خود آنطور که باید استفاده نمی بریم.
ریشه ی این عقب ماندگی ها و دور ماندن از پیشرفت و اقتدار وعدالت در چیست؟
الحمدلله ملت ایران اسلامی با تاسی از پیام های واقعه انسان ساز و عبرت آموز عاشورای اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران باوفایش و همچنین افشاگری های خانواده ان امام همام که نقش بزرگ و قابل توجهی در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران داشته است و برگ جدیدی در صفحه ی دفتر معادلات دنیا را برهم زد.
ملت ما با اتکا به نیروی داخلی و توانمندی های سرزمین خود اقدام به صرف شعار ما می توانیم زدیم که با پیشرفت های زیادی در زمینه های مختلفی نیز دست یافتیم و اکنون ایران اسلامی را الگویی برای تمامی کشورها بویژه کشورهای اسلامی تبدیل کرده است.
یکی از مسائلی که در آن موفق نبوده و آنطور که باید در آن پیشرفتی شاهد نبودیم مسئله ی عدم اتکا بودجه ی کشور به فروش نفت می باشد که جای سپاس دارد این مسئله یعنی اتکا بودجه کشور به نفت روند کاهشی به خود گرفته است هرچند از وضعیت مطلوب خود بسیار عقب و دور است.
در دولت یازدهم علیرغم مشاهده روند کاهشی اتکا بودجه کشور به نفت که جای تقدیر و تشکر از دولت دارد، شاهد عدم دیپلماسی فعال و غفلت در این زمینه و توجه بسیار زیاد به مذاکرات هسته ای بودیم که این مسئله موجب گردید استکبار جهانی بویژه دشمن همیشه قسم خورده ملت ایران اسلامی یعنی شیطان بزرگ آمریکا با همکاری خائنان منطقه ای بویژه رژیم آل سعود ضمن اقدام به افزایش تولید نفت خود به حفظ ثبات تولید نفت اوپک و تلاش جهت کاهش قیمت جهانی آن زنندریاست محترم جمهور دکتر حسن روحانی در جلسه هیئت دولت در ۱۹ آذر ۹۳ این مسائل را به نحوی اعلان کردند و تلویحا از خیانت این رژیم سعودی به زبان آوردند اما این سوال پیش می آید که
با وجود مشاهده چنین خیانت هایی از رژیم آل سعود و استمرار سیاست دشمنی آنان با کشور عزیزمان ایران اسلامی ، کوبیدن بر طبل همکاری و دوستی بیشتر و برقراری ارتبطات فزون تر چیست؟
درست است که مصلحت جهان اسلام به تعامل هرچه بیشتر کشورهای اسلامی است اما با توجه به مشاهده چنین سیاستی از رژیم آل سعود و سیاست های نادرست دیگر در قبال جهان اسلام نظیر: دخالت نظامی در بحرین ، رواج گروه های تکفیری ، افراط وخشونت گرایی ، حمایت از رژیم های استبدادی منطقه برای جلوگیری از بیداری اسلامی ، مسئله ی فلسطین ، حمایت از داعش و غیره آیا دیگر لزومی به سیاست افزایش تعامل کشورمان با این رژیم خائن وجود دارد؟
در پایان ضمن تشکر و سپاس دوباره از دولت محترم جهت سیاست روند کاهش اتکا بودجه ی کشور به فروش نفت و انتقاد بدلیل اینکه تمام هم و غم دستگاه دیپلماسی کشورعزیزمان مسئله ای مذاکرات هسته ای شده و از مسائل دیگری هم چون فلسطین عزیز و مسئله ی خیانت آل سعود و غیره غفلت ورزیدند، به تمامی مسئولین بویژه دولتمردان محترم جهت اجرای سریعتر و دقیق تر سیاست اقتصاد مقاومتی که دوای درمان مشکلات اقتصادی کشورمان بوده و باعث حمایت از تولیدات داخلی و در نتیجه رشد و شکوفایی اقتصاد کشورمان می شود توصیه می نماییم.
